H Αποτυχία αρχίζει απο άλφα. Και χρειάζεται να διασχίσεις 4 γράμματα και 4 λεωφόρους προσπάθειας ώστε να φτάσεις το έψιλον της Επιτυχίας.
Κανείς δεν έχει τοποθετήσει αυτά τα εκ διαμέτρου αντίθετα της ζωής σε ισορροπία. Αχ αυτά τα ακρα. Γιατί τα άκρα δεν ισορροπούν ποτέ, ούτε μεταξύ τους, ούτε στη ζωή μας. Εναλλάσσονται απλώς κατά διαστήματα.
Η απογοήτευση είναι η μισή αποτυχία και ο φόβος η ολοκλήρωση της. Και έχω φοβηθεί πολύ για να αξίζω μια νίκη. Αλλά έχω προσπαθήσει και πολύ για μια κάποια ευτυχία.
Δεν θα ορίσω με μεγαλοστομίες καμία Αποτυχία και καμιά Επιτυχία, γιατί η υποκειμενικότητα τους είναι απολύτως προφανής. Θα μιλήσω μόνο με γεγονότα και λέω να αφήσω την κρίση σε εσάς.
Αποτυχία είναι να παραδίδεις τα όπλα χωρίς καν μάχη.
Είναι να ξεκινάς το πρώτο βήμα με ορμή προς τα εμπρός και όλα τα υπόλοιπα με όπισθεν.
Να πιστεύεις στην τύχη πιο πολύ απ την προσπάθεια.
Να νομίζεις πως είσαι λίγος για κάθε μεγαλειώδες όνειρο.
Να πιστεύεις πως γίνεσαι σπουδαίος με μικρούς αγώνες.
Να φοβάσαι την ήττα.
Να φοβάσαι γενικά.
Να υποτιμάς τον εαυτό σου.
Να λυγίζεις.
Να μη διεκδικείς.
Να αποδέχεσαι τη μετριότητα.
Να αποδέχεσαι αυτά που σου δίνουν αντί να τα επιλέγεις εσύ.
Να συνηθίζεις αυτά που μισείς.
Να μην κάνεις όνειρα. Να μην έχεις στόχους.
Να μην αγαπάς. Ουτε καν τον εαυτό σου.
Να μην αλλάζεις.
Να λυπάσαι τον εαυτό σου.
Να μην έχεις φίλους.
Να μη γελάς.
Να δειλιάζεις να περάσεις τα άλλα 3 γράμματα ως το έψιλον.
Αποτυχία-Βήμα-Γενναιόδωρία-Δύναμη-Επιτυχία!
Η προσπάθεια είναι η μισή νίκη και η νίκη δεν νοηματοδοτεί πάντοτε την Ευτυχία.
Επιτυχία πάλι είναι:
Να πέφτεις και να σηκώνεσαι.
Να κλαις και αμέσως μετά να γελάς.
Να ξέρεις να εκτιμάς στιγμές και ανθρώπους.
Να ευγνωμονείς το Θεό και τον άνθρωπο.
Να πιστεύεις.
Να αγαπάς.
Να ξεχνάς. Ό,τι άσχημο.
Να λες ευχαριστώ.
Να εκτιμάς.
Να μαθαίνεις.
Να μιλάς μα και να σωπαίνεις.
Να αγγίζεις.
Να αγκαλιάζεις.
Να αλλάζεις.
Να προχωράς. Να εξελίσσεσαι.
Να έχεις φίλους.
Να έχεις ηρεμία. Γαλήνη.
Να θυμάσαι. Αυτά που σε κάνουν ευτυχισμένο.
Να είσαι δίκαιος.
Να μην είσαι προκατειλημμένος.
Να λένε όμορφα λόγια πίσω απ την πλάτη σου.
Να μιλάς όμορφα γι αυτούς πίσω απ την δικιά τους.
Να είσαι ειλικρινής.
Να σου εκφράζουν τα συναισθήματα τους. Ή να τα καταλαβαίνεις.
Να νιώθεις πολλά μιλώντας και να μιλάς νιώθοντας.
Να έχεις το θάρρος να παραδέχεσαι, να αποδέχεσαι και να συγχωρείς.
Να δίνεις ελαφρυντικά στα λάθη σου.
Να τους μιλάς για τα συναισθήματα σου.
Να μη φοβάσαι.
Να τολμάς.
Μπορείς και να μην κάνεις τίποτα απο τα παραπάνω. Μπορείς απλά να πεις πως είσαι η Αποτυχία που ζει με Επιτυχία σε έναν δύσκολο κόσμο, ή και το αντίθετο.
Για μένα πάντως η μέρα ξεκίνησε απο το άλφα όπως και πολλές άλλες φορές.
Επιτυχώς Αποτύχαμε, είπα. Όπως και πολλές άλλες φορές. Σήμερα όμως, αυτή η έννοια άλλαξε για πάντα αμέσως μετά την εκφορά της. Είναι σαν να μην έμαθα ποτέ να μετράω ούτε γράμματα ούτε αριθμούς. Βρήκα το Έψιλον μου σε ένα κουβάρι θετικών σκέψεων και φιλικών λέξεων.
Επιτυχία (και ευτυχία μαζί) είναι να έχεις φίλους.
Να γελάς μαζί τους και εκείνοι μαζί σου.
Να τους σκέφτεσαι συχνά. Και αμέσως μετά να χτυπάει το τηλέφωνο.
Να λείπουν ή να είναι εδώ. Και να τους αγαπάς και στα δύο πιο πολύ.
Να τους φροντίζεις. Να τους μιλάς. Να τους ρωτάς. Να απαντάς.
Να τους εκφράζεις πως νιώθεις. Να μην σε πιστεύουν. Να γελάς γιατί σε πιστεύουν αλλά φοβούνται.
Να συνεχίζεις να τους το εκφράζεις.
Να ενημερώνει ο ένας τον άλλον πότε δεν είσαι καλά για να πέσουν όλοι πάνω σου και να σου δώσουν κουράγιο και να νομίζουν οτι δεν το κατάλαβες.
Να σε πλακώνουν απο ενδιαφέρον. Να σε πνίγουν απο πράξεις. Κι ας μένουν στη σιωπή.
Να σε αγαπάνε, όχι γιατί τους αγαπάς αλλά γιατί απλά ο λόγος στην αγάπη δεν έχει καμία απολύτως αξία.
Να μιλάς γι αυτούς σε όλο τον κόσμο.
Να Εκτιμάς, να Επιμένεις, να Ελπίζεις, να Εύχεσαι, να Ευτυχείς, να Επιτυγχάνεις.
Επιτυχία είναι αυτή η Ευτυχία και μία ακόμα.
Να αρχίζεις απο το άλφα της Αποτυχίας και να μένεις στο ίδιο γράμμα δύο φορές. Μία για κάθε έννοια.
Α-γάπη.
Α-δέλφια.
Γιατί οι φίλοι είναι τα αδέλφια της Αγάπης.
Και τα δικά μου.
Και αυτό είναι μια κάποια Επιτυχία, δε νομίζεις;
Καληνύχτα!
Κανείς δεν έχει τοποθετήσει αυτά τα εκ διαμέτρου αντίθετα της ζωής σε ισορροπία. Αχ αυτά τα ακρα. Γιατί τα άκρα δεν ισορροπούν ποτέ, ούτε μεταξύ τους, ούτε στη ζωή μας. Εναλλάσσονται απλώς κατά διαστήματα.
Η απογοήτευση είναι η μισή αποτυχία και ο φόβος η ολοκλήρωση της. Και έχω φοβηθεί πολύ για να αξίζω μια νίκη. Αλλά έχω προσπαθήσει και πολύ για μια κάποια ευτυχία.
Δεν θα ορίσω με μεγαλοστομίες καμία Αποτυχία και καμιά Επιτυχία, γιατί η υποκειμενικότητα τους είναι απολύτως προφανής. Θα μιλήσω μόνο με γεγονότα και λέω να αφήσω την κρίση σε εσάς.
Αποτυχία είναι να παραδίδεις τα όπλα χωρίς καν μάχη.
Είναι να ξεκινάς το πρώτο βήμα με ορμή προς τα εμπρός και όλα τα υπόλοιπα με όπισθεν.
Να πιστεύεις στην τύχη πιο πολύ απ την προσπάθεια.
Να νομίζεις πως είσαι λίγος για κάθε μεγαλειώδες όνειρο.
Να πιστεύεις πως γίνεσαι σπουδαίος με μικρούς αγώνες.
Να φοβάσαι την ήττα.
Να φοβάσαι γενικά.
Να υποτιμάς τον εαυτό σου.
Να λυγίζεις.
Να μη διεκδικείς.
Να αποδέχεσαι τη μετριότητα.
Να αποδέχεσαι αυτά που σου δίνουν αντί να τα επιλέγεις εσύ.
Να συνηθίζεις αυτά που μισείς.
Να μην κάνεις όνειρα. Να μην έχεις στόχους.
Να μην αγαπάς. Ουτε καν τον εαυτό σου.
Να μην αλλάζεις.
Να λυπάσαι τον εαυτό σου.
Να μην έχεις φίλους.
Να μη γελάς.
Να δειλιάζεις να περάσεις τα άλλα 3 γράμματα ως το έψιλον.
Αποτυχία-Βήμα-Γενναιόδωρία-Δύναμη-Επιτυχία!
Η προσπάθεια είναι η μισή νίκη και η νίκη δεν νοηματοδοτεί πάντοτε την Ευτυχία.
Επιτυχία πάλι είναι:
Να πέφτεις και να σηκώνεσαι.
Να κλαις και αμέσως μετά να γελάς.
Να ξέρεις να εκτιμάς στιγμές και ανθρώπους.
Να ευγνωμονείς το Θεό και τον άνθρωπο.
Να πιστεύεις.
Να αγαπάς.
Να ξεχνάς. Ό,τι άσχημο.
Να λες ευχαριστώ.
Να εκτιμάς.
Να μαθαίνεις.
Να μιλάς μα και να σωπαίνεις.
Να αγγίζεις.
Να αγκαλιάζεις.
Να αλλάζεις.
Να προχωράς. Να εξελίσσεσαι.
Να έχεις φίλους.
Να έχεις ηρεμία. Γαλήνη.
Να θυμάσαι. Αυτά που σε κάνουν ευτυχισμένο.
Να είσαι δίκαιος.
Να μην είσαι προκατειλημμένος.
Να λένε όμορφα λόγια πίσω απ την πλάτη σου.
Να μιλάς όμορφα γι αυτούς πίσω απ την δικιά τους.
Να είσαι ειλικρινής.
Να σου εκφράζουν τα συναισθήματα τους. Ή να τα καταλαβαίνεις.
Να νιώθεις πολλά μιλώντας και να μιλάς νιώθοντας.
Να έχεις το θάρρος να παραδέχεσαι, να αποδέχεσαι και να συγχωρείς.
Να δίνεις ελαφρυντικά στα λάθη σου.
Να τους μιλάς για τα συναισθήματα σου.
Να μη φοβάσαι.
Να τολμάς.
Μπορείς και να μην κάνεις τίποτα απο τα παραπάνω. Μπορείς απλά να πεις πως είσαι η Αποτυχία που ζει με Επιτυχία σε έναν δύσκολο κόσμο, ή και το αντίθετο.
Για μένα πάντως η μέρα ξεκίνησε απο το άλφα όπως και πολλές άλλες φορές.
Επιτυχώς Αποτύχαμε, είπα. Όπως και πολλές άλλες φορές. Σήμερα όμως, αυτή η έννοια άλλαξε για πάντα αμέσως μετά την εκφορά της. Είναι σαν να μην έμαθα ποτέ να μετράω ούτε γράμματα ούτε αριθμούς. Βρήκα το Έψιλον μου σε ένα κουβάρι θετικών σκέψεων και φιλικών λέξεων.
Επιτυχία (και ευτυχία μαζί) είναι να έχεις φίλους.
Να γελάς μαζί τους και εκείνοι μαζί σου.
Να τους σκέφτεσαι συχνά. Και αμέσως μετά να χτυπάει το τηλέφωνο.
Να λείπουν ή να είναι εδώ. Και να τους αγαπάς και στα δύο πιο πολύ.
Να τους φροντίζεις. Να τους μιλάς. Να τους ρωτάς. Να απαντάς.
Να τους εκφράζεις πως νιώθεις. Να μην σε πιστεύουν. Να γελάς γιατί σε πιστεύουν αλλά φοβούνται.
Να συνεχίζεις να τους το εκφράζεις.
Να ενημερώνει ο ένας τον άλλον πότε δεν είσαι καλά για να πέσουν όλοι πάνω σου και να σου δώσουν κουράγιο και να νομίζουν οτι δεν το κατάλαβες.
Να σε πλακώνουν απο ενδιαφέρον. Να σε πνίγουν απο πράξεις. Κι ας μένουν στη σιωπή.
Να σε αγαπάνε, όχι γιατί τους αγαπάς αλλά γιατί απλά ο λόγος στην αγάπη δεν έχει καμία απολύτως αξία.
Να μιλάς γι αυτούς σε όλο τον κόσμο.
Να Εκτιμάς, να Επιμένεις, να Ελπίζεις, να Εύχεσαι, να Ευτυχείς, να Επιτυγχάνεις.
Επιτυχία είναι αυτή η Ευτυχία και μία ακόμα.
Να αρχίζεις απο το άλφα της Αποτυχίας και να μένεις στο ίδιο γράμμα δύο φορές. Μία για κάθε έννοια.
Α-γάπη.
Α-δέλφια.
Γιατί οι φίλοι είναι τα αδέλφια της Αγάπης.
Και τα δικά μου.
Και αυτό είναι μια κάποια Επιτυχία, δε νομίζεις;
Καληνύχτα!
