Aπ' τα μάτια του κόσμου

Κρύψε με, θεέ μου, από τα άκαρδα μάτια του κόσμου. 

Θα ‘θελα να με κοιτάνε και να με βλέπουν. Και όταν με βλέπουν, να μη με κρίνουν. Και αν δεν μπορούν να με αγαπήσουν γι’ αυτό που είμαι, τουλάχιστον να με σέβονται ή να με εκτιμούν. Και αν ούτε με σέβονται , ούτε με εκτιμούν, τουλάχιστον να μη με απεχθάνονται για κάτι που δεν είμαι. 

Κρύψε με από το βλέμμα της αμφισβήτησης τους. Απ’ την ελαφρότητα της κρίσης τους. Απ’ την ευκολία των λόγων τους. Απ’ την έλλειψη κατανόησης. Απ’ την άρνηση επικοινωνίας.

Κρύψε με απ’ την εικόνα που έχουν σχηματίσει για μένα στο μυαλό τους. Απ’ αυτά που πιστεύουν χωρίς να τα εξετάζουν. Απ’ αυτά που αναπαράγουν χωρίς να τα έχουν επιβεβαιώσει.

Κρύψε με από την κακία ή την αφέλεια τους. Από τις κακές τους παρέες ή τις κακές τους εμπειρίες. Απ’ την άσχημη διάθεση τους, τα κόμπλεξ τους και την σκληρότητα τους. Από οτιδήποτε ξένο και ανοίκειο.

Κρύψε με από την υποτίμηση και την υπεροψία τους. Απ’ τον φόβο τους για το «μαζί» και την ειλικρίνεια. Απ’ την έλλειψη πίστης στο διαφορετικό. Απ’ την καχυποψία και την δυσπιστία τους. Απ’ την ανάγκη εκμετάλλευσης οτιδήποτε καλού υπεισέρχεται στη σφαίρα εξουσίας τους. Απ’ τη δίψα τους για αίμα. 

Κρύψε με απ’ τα μάτια τους και όταν φανούν καρδιές φανέρωσε με. 

Όταν γίνει το αίσθημα σημαντικότερο από την εικόνα, όταν μιλήσουν οι αλήθειες και σωπάσουν τα ψέματα, όταν ανοίξει το μυαλό και κλείσουν τα στόματα, όταν αναστηθεί η καρδιά και τυφλωθεί το βλέμμα, όταν οι λέξεις συνδυαστούν με πράξεις, όταν αρχίσουν οι άνθρωποι να προσπαθούν για αισθήματα και όχι για εικόνες και όταν νικηθεί ο φόβος της αποτυχίας, φανέρωσε με. 

Φανέρωσε με και πέτα με μπροστά στις καρδιές των ανθρώπων. Τότε μόνο, κανείς δεν θα κινδυνεύει από τίποτα. Τότε η ευτυχία δεν θα μοιάζει ουτοπία. Τότε τα χαμόγελα θα είναι αληθινά. Τότε τα μάτια τους θα λάμπουν και δεν θα πληγώνουν πια.  

Που και που να μου θυμίζεις ότι τίποτα δεν αγαπάς πραγματικά, εάν δεν το έχεις γεννήσει –κυριολεκτικά και μεταφορικά- ή εάν δεν έχεις προσπαθήσει πολύ για να το αποκτήσεις. Τίποτα δεν αγαπάς εάν δεν ρίξεις μέσα του λιγάκι εαυτό. Τίποτα δεν αγαπάς, δεν εκτιμάς και δε σέβεσαι εάν σου έχει χαριστεί. 

Δύσκολη δεν είναι η ζωή, δύσκολο είναι που συνηθίσαμε να αισθανόμαστε με τα μάτια και όχι με την καρδιά.