Τώρα τελευταία μυρίζομαι την αλλαγή στον αέρα. Είναι μάλλον πάλι αυτή η μεταβατική περίοδος που βιώνω, όταν βρίσκομαι κοντά σε κάθε τέλος. Όπως ακριβώς μυρίζει η ανοίξη σαν έρθει… Δεν ξέρω, τελευταία δεν αντέχω να σκέφτομαι το «μετά». Θέλω για μια φορά να σκέφτομαι πρώτα το τώρα. Γι αυτό το αποφεύγω. Ήρθε η στιγμή στη ζωή μου να πάρω αποφάσεις σπουδαίες και σημαντικές, ή μάλλον πλησιάζει αυτή η ιερή στιγμή.
Μονίμως τις απέφευγα τις μεγάλες ευθύνες όχι από δειλία, αλλά γιατί και πάλι την αποτυχία των επιλογών μου μόνο σε μένα θα τη χρέωνα, σε αυτή μου την αναποφασιστικότητα. Και δες που η ζωή σε φέρνει πλάι σε διλήμματα και σε γενναίες αποφάσεις, σε αυτά τα σταυροδρόμια του σωστού και του λάθους. Διάλεξε σου λέει, αν σου βαστάει, διάλεξε. Και εσύ διαλέγεις.
Λοιπόν, τώρα εγώ βρίσκομαι στο μεταίχμιο της ωριμότητας και της παιδικότητας. Σε αυτή τη φάση που δεν φανταζόμουν να φτάσω ποτέ ή τουλάχιστον να φτάσω τόσο γρήγορα. Νερό κυλούν τα χρόνια. Αυτό μου είπαν οι σοφοί και ο χρόνος το απέδειξε το θεώρημα. Το πρόβλημα μου δεν είναι που μεγαλώνω, όχι προς το παρόν. Είναι που πρέπει να πάρω αποφάσεις για το μεγάλωμα μου. Όταν έρθει. Κι αυτό το "πρέπει" να σου πω την αλήθεια, ποτέ μου δεν το χώνεψα.
Τελειώνει η φοιτητική ανεμελιά και η αναισθησία, και έχω 2 επιλογές: ή να παρατείνω λίγο ακόμα τον καιρό ή να επιστρέψω στην αφετηρία μου. Το θέμα είναι ότι την έχω αγαπήσει τόσο αυτή την πόλη, μα τόσο, που είναι ανώφελο να προσπαθείς να αποχωριστείς κομμάτι του εαυτού σου. Kαι από την άλλη, με περιμένουν άνθρωποι αλλού, πιο σημαντικοί κι απ τον αέρα που αναπνέω. Όμως εκεί απ’όπου ξεκίνησα δεν θέλω να γυρίσω,το γιατί μη το ρωτας. Ισως γιατί είχα πάντα πράγματα που υπήρχαν, χωρίς να δημιουργήσω τίποτα εγώ. Και εδώ το νιώθω. Εδώ ξεκινησα από το μηδέν και έγινα κάτι, έχω κάτι δίπλα μου και κάτι στη ψυχή μου. Κλαίω και χαμογελώ, χαίρομαι και απογοητεύομαι και αυτό είναι κάτι. Είναι αλλιώς εδώ αυτό το κάτι. Εκεί είναι απλά το σπίτι, εδώ είμαι απλά εγώ.
Θα ‘ θελα να μείνω εδώ... μα και εκεί. Δεν το 'χω αποφασίσει ακόμα, δεν ήρθε ο καιρός, μη με πιέζεις. Έχω λίγες ανάσες ακόμα. Ισως να θέλω και να μείνω εδώ, κι ας γίνεται κάπου κάπου εχθρικό το περιβάλλον. Εγώ έχω επιβιώσει και σε δήθεν φιλικά….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου