Για δες αλλάζει ο καιρός, αλλάζουν κι οι ανθρώποι...Διασκορπισμένες σκέψεις κ σχέσεις μεσ'τη διαφορετικότητα επιχειρούν να γαντζωθούν απ' το όμοιο και το σταθερό. Μα η αλλαγή ειναι η μοναδική σταθερότητα που προσφέρει ο χρόνος. Όσοι το αγνοούν απλά επιβιώνουν, όσοι ήδη το γνωρίζουν αλλά....ζουν!

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Kαρδιές βαρίδια




Το εύκολο και το δύσκολο είναι δύο έννοιες καθαρά υποκειμενικές. 


Μεγαλώνεις για να παραδεχτείς το αυτονόητο: «Οι σχέσεις είναι δύσκολες». Θα πάρουν την μορφή που εσύ θες να τους δώσεις. Μπορούν να γίνουν ευλογία, πόνος, χημεία, συνήθεια ή και φαντασία. Μα σε κάθε περίπτωση οι σχέσεις είναι ένα ταξίδι, ένας δρόμος προς δύο κατευθύνσεις. Εσύ διαλέγεις εάν θα πας μπροστά, κοιτώντας το μέλλον ή πίσω επιμένοντας παρελθοντικά.
Τα λάθη είναι ανθρώπινα και τα διπλά και τα τριπλά. Αυτό που αλλάζει βέβαια στα πολλαπλά λάθη είναι η ποσότητα της αξιοπρέπειας που χάνεις. Χάνεις λίγο από τον εαυτό σου, το αναγνωρίζεις, προσπαθείς, μα θέλει χρόνο και επιμονή για να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να δεις υπερηφάνεια. Οι σχέσεις εξάλλου είναι δύσκολες και έτσι δικαιολογούνται και τα λάθη. Ναι, αυτά τα λάθη που λέγανε πάντα οι μεγάλοι, πως είναι το άλφα και το ωμέγα της ωριμότητας.
Οι άνθρωποι δεν είναι πιόνια. Είναι μόρια αέρα που καταλαμβάνουν ακριβώς όσο χώρο τους δίνεις. Άλλοι θα μείνουν από επιλογή, άλλοι από ανάγκη. Άλλοι προσωρινά και άλλοι μόνιμα. Οι σχέσεις είναι δύσκολες, ναι, γιατί δεν τις βρίσκεις αλλά τις φτιάχνεις. Τις χτίζεις από την αρχή, κάθε φορά, επιλέγοντας τα υλικά σου ένα-ένα. Η σταθερότητα των σχέσεων εξαρτάται από το πόσο χρόνο έχεις και ποια επίπεδα δυσκολίας σου αρέσουν. Ρίχνοντας λίγο νερό στο χώμα, γρήγορα θα φτιάξεις σχέσεις από λάσπη. Το γεγονός ότι η λάσπη θα κρατήσει όσο θελήσει ο καιρός και η τύχη δεν πάει να πει πως πρέπει να πιστέψεις οτι έχεις σχέσεις από διαμάντι. Η άγνοια αυτή σε πάει πίσω, σε καταστρέφει. Ρίχνοντας νερό στο τσιμέντο, θα φτιάξεις σχέσεις από μπετόν. Και το μπετόν για να δέσει θέλει χρόνο και φροντίδα. Να μην πιστέψεις πως σταματάει ποτέ η οποιαδήποτε προσπάθεια και το οποιοδήποτε ενδιαφέρον. Οι σχέσεις είναι μια δουλειά full-time. Και ειδικά οι σχέσεις οι αληθινές, οι μόνιμες και οι δύσκολες. Αυτές ποτέ δεν κουράζουν, γιατί ποτέ δε σταματούν να εκπλήσσουν. Πολεμώντας να φτάσεις στην πλήρη γνώση του άλλου, χρόνια μετά, συνειδητοποιείς πως ποτέ δε θα βρείς πάτο σε κάτι άπειρο, σε κάτι αξιόλογο και σε κάτι τόσο δυνατό και δύσκολο όπως η αγάπη. Γιατί αν κάτι μπορεί να σε κρατήσει ζωντανό σε όποια δυσκολία, αυτό είναι μόνο η αγάπη και τα παράγωγα της. Η επιμονή, η αντοχή και η προσπάθεια. Και ευτυχώς, τα αληθινά και τα αξιόλογα δεν έχουν πάτο.
Οι καρδιές έχουν βαρίδια. Βυθίζονται σε βάθη στο «μαζί» και αναδύονται στην επιφάνεια στο «χώρια». Ή και το αντίθετο. Οι κανόνες του παιχνιδιού δεν βρέθηκαν ακόμα. Ναι, οι σχέσεις είναι δύσκολες, γιατί έχουν για βαρίδια τα αισθήματα. Κανείς δε θέλει να χάνει, ειδικά αν προσπαθεί, εάν δημιουργεί, εάν χτίζει. Μα έτσι πάει το παιχνίδι. Κάποιοι νομίζουν πως χάνουν, αλλά ουσιαστικά κερδίζουν και κάποιοι χάνουν πραγματικά. Το δύσκολο είναι η αξιολόγηση με καθαρό μυαλό, χωρίς τις παρεμβάσεις της καρδιάς. Χωρίς ανόητες γενικεύσεις και αισθηματισμούς. Το «πάντα» και το «ποτέ» εξάλλου, ήταν πάντοτε δύο λέξεις απαγορευμένες για την καρδιά, αντίθετες με την ανθρώπινη φύση. Απαγορευμένες, μα ούτε αδύνατες ούτε ανύπαρκτες.
Οι αρνητικές καταστάσεις πρέπει να μένουν πίσω. Και εδώ δεν έχεις επιλογή. Εδώ διαλέγεις τη ζωή σου. Εύκολο είναι να το πεις, δύσκολο να το κάνεις, αλλά οι καταστάσεις οι άσχημες έχουν πόνο και ο πόνος είναι το χειρότερο βαρίδιο απ’ όλα. Σε οδηγεί πιο κάτω και απ’ τον πάτο. Πιο πέρα και απ’ το τέρμα. Πιο έξω και από σένα. Χάνεσαι , μπερδεύεσαι και σταματάει ο χρόνος. Άσε το παρελθόν πίσω σου, μη διστάσεις. Η διστακτικότητα κάνει το τέλος πιο δύσκολο, αλλά δεν θα το αλλάξει. Το τέλος δεν αλλάζει, είτε το αποδεχτείς, είτε όχι και είναι πάντα οριστικό. Μπορεί να το  καθυστερείς, μπορεί να του δίνεις το φιλί της ζωής αλλά δε θα το γλιτώσεις. Μην αργείς να κοιτάξεις μπροστά. Αυτό είναι το δύσκολο, αυτό, που λέγεται νέα αρχή.
Οι νέες αρχές κρύβουν νέα βαρίδια, τον φόβο και την αυτοσυγκράτηση, την επιφυλακτικότητα και την καχυποψία. Το δύσκολο στις νέες αρχές είναι να αφεθείς. Και ειδικά στις νέες καρδιές και στις νέες αγάπες. Να βρεις ξανά το χαμόγελο σου, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Με τις ίδιες λέξεις, τα ίδια όνειρα, την ίδια ειλικρίνεια.
Θα κοιτάξεις μπροστά παίρνοντας μαζί σου τον καλύτερο σου εαυτό, αυτόν που είχες ή αυτόν που απέκτησες στην πορεία. Θα πετάξεις όλα σου τα βαρίδια, αυτά που σε κρατάνε μακριά από όλες τις αγάπες, και τις εύκολες και τις δύσκολες. Θα πάρεις μια απόφαση για τη ζωή σου, για το που θέλεις να είσαι και με ποιους. Θα πεις μια «καληνύχτα» στο παρελθόν σου, αυτό που σε στενοχωρεί και σε κρατάει πίσω μαζί του.  Θα ανοίξεις την πόρτα, θα αντικρύσεις τον ήλιο και με ανοικτά τα μάτια θα κάνεις το επόμενο, έστω δύσκολο βήμα. 

Γιατί οι καρδιές χωρίς βαρίδια, αγάπη μου, πετάνε.       


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου