Αγάπη όπως Αντικατοπτρισμός

Σε χρειάζομαι. Δεν το παραδέχομαι, το διαπιστώνω. Κάθε μέρα πιο πολύ.

Χρειάζομαι και εσένα, και εσένα και εμένα….και όλους μαζί. Και όλοι εμείς μαζί είστε εγώ.

Ναι, οι σχέσεις είναι δύσκολες. Πάντοτε ήταν. Απλά παλιότερα άντεχαν οι άνθρωποι να καταπνίγουν τόνους καταπίεσης και δυστυχίας πίσω από λαμπρά χαμόγελα και ευτυχισμένες φάτσες. Τώρα, δεν αντέχουν πια.  Τώρα ο σεβασμός διεκδικείται με σθένος και η ατομικότητα του καθενός δεν γίνεται να καταπλακώνεται από τα θέλω του άλλου.

Οι σχέσεις είναι απρόβλεπτες. Το ταίριαγμα  επιθυμητό μα και επικίνδυνο. Είναι όμορφο να ανήκεις κάπου, ξέροντας πως δεν ανήκεις σε κάποιον αποκλειστικά, παρά μόνο στον ίδιο σου τον εαυτό. Είναι ευλογία να αγαπάς ολοκληρωτικά και ακόμα μεγαλύτερη να αγαπιέσαι. Αυτό και το ζητούμενο. Γι αυτό το εγωιστικό μα αναγκαίο συναίσθημα παλεύουμε όλοι. Με όλα μας τα όπλα, τους φόβους, τις ανησυχίες και τα συμπλέγματα. Με ό,τι διαθέτει ο καθένας και με ό,τι κουβαλάει.  Όπως μπορεί να αγαπάει ή όπως αντέχει και ως εκεί που η καρδιά απλώνει τα όρια της.

Εσύ ποτέ μην αγνοείς τα θέλω  τα δικά σου. Μην ισοπεδώνεις τις επιθυμίες και τα όνειρα σου για να προσαρμοστούν στα μέτρα τα δικά τους. Πάντα τα ίδια να ζητάς, από όλους και από όλα. Αυτά που έχεις ανάγκη, να τα υπερασπίζεσαι με σθένος και να χεις το θάρρος να τα διεκδικείς ως το τέλος. Μην κατέβεις επίπεδα για να τους δεις στα μάτια. Ούτε να περιμένεις από αυτούς να ανεβούνε δεκάδες σκαλοπάτια για εσένα. Ως εκεί που φτάνει ο καθένας , είπαμε. Ο προορισμός του ανθρώπου είναι να αναζητά και να πετυχαίνει ή όταν αναζητά και αποτυγχάνει να τολμά να προσπαθεί ξανά. Ως την άκρη του ουρανού, ως το τέλος της ελπίδας.

Δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για εμάς. Ούτε όλοι γεννημένοι για να φτάσουν κάπου. Το τίποτα για μερικούς είναι ότι πιο πολύτιμο έχουν. Και το κάτι που για σένα θεωρείται έλλειψη ή ανεπάρκεια, σε άλλους μπορεί να πήρε χρόνια να το αποκτήσουν. Μην παλεύεις να δώσεις σε αυτό που σέρνεται από τη φύση του φτερά, γιατί είναι βέβαιο πως θα χάσεις τα δικά σου. Και μην πουλάς τον εαυτό σου φτηνά, απλά για να σε αγοράσουν κάποιοι. Θα το πληρώσεις ακριβά. Ψάξε να βρεις μέσα σου την ατέλεια και να τη διορθώσεις. Γιατί για σένα αυτή τη δουλειά δεν θα την κάνει άλλος. Μονάχα εσύ είσαι το αφεντικό του εαυτού σου.

Λέω μεγάλα λόγια απόψε, θα μου πεις, και κρύβω πράξεις. Αλλά θα συμφωνήσεις μαζί μου σε ένα πράγμα. Δεν γίνεται να αγαπήσεις ποτέ κανέναν αληθινά, αν πρώτα δεν λατρέψεις ως το κόκκαλο τον εαυτό σου. Από μέσα μας αναβλύζουν όλα αυτά που εισπράττει ο κόσμος γύρω μας. Και η ευτυχία που μεταδίδουμε από μέσα μας γεννιέται και απλώνεται. Και μόνο τότε θα μας αγαπήσουν ολοκληρωτικά, όταν τους δείξουμε τον τρόπο ξεκινώντας από εμάς τους ίδιους. Μέσα μας βρίσκεται αυτό που αναζητάμε, όχι απέξω.

     Σε χρειάζομαι, όπως χρειάζομαι και εμένα. Δεν ετεροκαθορίζομαι, μα κάποιες φορές το ομολογώ με καθορίζεις. Και με πληγώνεις δείχνοντας μου ποιος είσαι πραγματικά, γιατί μου θυμίζεις αυτά που ήθελα να γίνω και ποτέ δεν κατάφερα. Ώρες ώρες  απογοητεύομαι που φτάνω στο σημείο να με αγαπώ λιγότερο απ όσο μου αξίζει, απλά για να πλησιάσω τα όρια σου.

  

Ναι, οι σχέσεις είναι δύσκολες μέχρι να κάνεις την αρχή. Και εγώ λέω να ξεκινήσω από εντός μου. Ίσως έτσι κάνω τα πράγματα για σένα πιο απλά, για να μπορέσεις να ορίσεις την αγάπη απ’ την αρχή, μαζί και εμένα.

Καληνύχτα.