Time (-ing)

                      “Γιατί δεν πρέπει να χαθούμε εμείς οι δυό’’ 

Πόσους σημαντικούς ανθρώπους έχεις γνωρίσει στη ζωή σου; Θέλω να πω, πόσοι ως τώρα απέκτησαν αυτόν τον τίτλο χωρίς την παραμικρή αμφιβολία; Όσοι και αν είναι, λίγοι ή πολλοί, κράτα τους. Όπως μπορείς, όπως έχεις μάθει να διεκδικείς, όπως γνωρίζεις ήδη. Και ίσως πάνω στη διεκδίκηση σου βγουν πιο πολλοί. Ίσως δεις πράγματα που αγνοείς, άλλες οπτικές, άλλες αξίες. Ίσως κάποιους τους μετρήσεις διαφορετικά, ίσως κάποιους τους ακυρώσεις. Ό,τι και να κάνεις όμως, συνέχισε, μη σταματάς.

Αν σου βγαίνουν λίγοι, δεν πειράζει. Καμία αξία δεν έχει η ποσότητα, αφού η αγάπη δεν μετριέται σε μονάδες αλλά σε άτομα. Ξέρεις άτομα, την μικρότερη κυτταρική διαίρεση. Αν πάλι σου αρέσει ο πολλαπλασιασμός, φύγε, ψάξε, τρέξε, γνώρισε.

Δεν σημαίνει πάντα δειλία η φυγή. Αλλά καμιά φορά αποτελεί και ένα μικρό θάνατο. Δεν την διαλέγεις πάντα εσύ τη φυγή, καμιά φορά σε διαλέγει και εκείνη. Σε δοκιμάζει να δει αν ξέρεις πώς να σπας τα δεσμά του βολέματος. Και ίσως δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ’ την εγκατάλειψη του καταφυγίου εν μέσω καταιγίδας.

Τόλμη, τύχη και ταλέντο έλεγε ο Οδυσσέας Ελύτης ό,τι είναι τα τρία Τ της επιτυχίας. Ξέχασε να πει το Τώρα. Η ζωή σου όλη χτίζεται στο τώρα, γιατί στο μετά κανείς δεν εγκατέλειψε το εύκολο ποτέ, για κάποια δυσκολία. Στο τώρα παίζεται το παιχνίδι, γιατί στο πριν δεν το χες αποφασίσει καν.

Φύγε για να δεις, να ακούσεις, να αγγίξεις, να πιστέψεις, να επιβεβαιώσεις να διαλέξεις. Δοκίμασε το αδοκίμαστο και το ξένο. Δεν είναι απαραίτητα κακή η διαφορετικότητα. Απλά ή σου ταιριάζει ή όχι. Θα σου πάρει καιρό, ίσως και χρόνια γνωριμίας με το άγνωστο για να αποφασίσεις. Τι είναι αυτό που θες, που αναζητάς; Τι σου ταιριάζει; Τι ζωή θέλεις να ζήσεις, που και με ποιους; Ο συμβιβασμός δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο μου ουσιαστικό, ούτε στην ανάγκη. Φύγε και όταν μάθεις να μου πεις. Φύγε και όταν γυρίσεις πάει να πει πως έμαθα τι θέλεις. Θέλεις να βλέπεις, να ακούς και να χαιδεύεις όλα αυτά που αγαπάς, στον τόπο που βρίσκονται σε χρόνο ενεστώτα. Και όταν γυρίσεις και είμαι εδώ, πάει να πει πως φτιάχτηκα χωρίς αμφιβολία, να βρίσκω εγώ στο τώρα σου καλό συγχρονισμό…   

   

(Aφιερωμένο στον Γ., με εκείνο το φως στα μάτια...)