Νιώθεις (;)

Μιλάω πολύ και περνάει η ώρα. Κάθε μέρα τα ίδια. Τρώω το χρόνο μου και τον δικό τους σε όχι και τόσο εποικοδομητικές συζητήσεις. Κάποιος μια μέρα μου είχε πει: «Η αυτοπεποίθηση θέλει γνώση και η γνώση θέλει χρόνο…». Μη σπαταλάς λοιπόν το χρόνο σου μιλώντας, αλλά ακούγοντας. Μα δε μιλάνε πάντα όσοι ξέρουν, ούτε σιωπούν πάντα όσοι αγνοούν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα ίδια τα αισθήματα.

Ξέρεις το θέμα είναι ότι δεν νιώθουν πάντα όσοι μιλάνε ή ότι δεν μιλάνε πάντα όλοι για όσα νιώθουν. Το υποκειμενικό στοιχείο είναι  αυτός ο αστάθμητος παράγοντας που κάνει τις ζωές μας πιο δύσκολες ή πιο άδειες. Άδειες και ταυτόχρονα γεμάτες με κάτι αθεράπευτα ‘γιατί’.

Αν μιλάς, μπορείς το ίδιο και να δείξεις. Αν δεν μιλάς, θα δείξεις, έτσι; Κάπως πρέπει να αποδείξεις. Γιατί αυτά τα άτιμα τα αισθήματα πρέπει να αφήνουν αποδείξεις για να γίνουν πιστευτά. Αν δεν μιλάς, μπορείς να δείξεις, μόνο αν θες να αποδείξεις πως τα αισθήματα σου έχουνε αληθινούς παραλήπτες. Μόνο αν σε νοιάζει να σκίσεις του άλλου τα ‘γιατί’ σε χίλια κομματάκια. Να τον ανακουφίσεις. Μόνο έτσι αξίζουνε οι σιωπές σου, όταν ζουν τα έργα σου.

Δεν είναι η αγάπη τεστ. Είναι σίγουρα κατόρθωμα. Και το κατόρθωμα έχει για συστατικά λίγο από κόπο και προσπάθεια. Δεν κρίνεται η αγάπη από αριθμούς, θαυμαστικά και σημειώσεις. Κρίνεται όμως από παρουσίες ηχηρές και απουσίες. Δεν είναι η αγάπη από υλικό που να αντέχει όρκους. Είναι όμως στη φύση της να λέγεται και να αποδεικνύεται με κάθε τρόπο. Η αγάπη άλλωστε κάνει μεγάλο κρότο. 

«Δεν ορκίζομαι πως θα σ αγαπώ για πάντα. Γιατί για πάντα δεν θα ζω. Θα ‘θέλα όμως για όσο υπάρχω να βάζεις το χέρι σου στη φωτιά για μένα...» 

Αυτό είναι κατόρθωμα. Να ξέρεις πως ακόμα και όταν πάψεις να αγαπάς, τουλάχιστον δεν θα βλάψεις. Όχι συνειδητά. Ξέρω, πως όταν πάψεις να αγαπάς, τίποτα μετά αυτό δεν έχει σημασία, γιατί για σένα που σταματάς, το αντίθετο της αγάπης σου είναι η αδιαφορία και για τον παραλήπτη το αντίδοτο της αγάπης του δεν έχει ακόμα εφευρεθεί.

Μεγάλες κουβέντες και απόψε. Κάπου κάπου πιστεύω πως οι μεγάλες κουβέντες προσιδιάζουν σε μεγάλα συναισθήματα. Και αν δεν μιλάς, ίσως να νιώθεις. Και αν δεν μιλάς, θα πράξεις.  Μα για μένα ποια η διαφορά που ακούω μόνο μια σιωπή και λείπουν και οι πράξεις;

Δεν χρειάζεται εσύ να περάσεις κανένα τεστ. Η γνώση θέλει χρόνο και εγώ τον σπατάλησα όλο σε σένα σιωπηλά. Και δεν άκουσα τίποτα. Και δεν μου έδειξες τίποτα. Και δεν έκανες δα και κανένα κατόρθωμα. Άρχισα απλά εγώ μετά να μιλάω λιγάκι παραπάνω και να δείχνω λιγάκι παραπάνω για να καλύπτω τα δικά σου τα κενά. Όχι δεν κάνω και κανένα κατόρθωμα, αλλά ξέρω πως περνάω τα τεστ και χωρίς να μου το λένε...