Λατρεύω αυτή την πόλη στο 'χω πει; Το 'χω πει πολλές φορές στον εαυτό μου. Ξέρεις μ' αρέσουν πιο πολύ τα καλοκαίρια, όμως εδώ οι χειμώνες είναι αλλιώς. Δεν έχω μεγαλώσει σε μεγάλη πόλη, μα όταν είμαι εδώ σπάνια μου λείπει η δική μου. Μάλλον μου λείπει μόνο στις δυσκολίες, όταν τα βρίσκω σκούρα. Γιατί στα δύσκολα συνειδητοποιείς την απουσία.
Μ' αρέσει αυτή η πόλη το χειμώνα. Δε με πειράζει το κρύο της, ούτε η υγρασία και αν πολλές φορές έχω γκρινιάξει και για τα δύο, πίστεψε με δεν το εννοούσα, ήταν γκρίνια συμπαράστασης σε άλλες γκρίνιες.
Λατρεύω τις μοναχικές περιπλανήσεις στο κέντρο αυτής της πόλης. Είτε δίπλα στη θάλασσα είτε μέσα σε στενά δρομάκια χαζεύοντας βιτρίνες. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φοράνε τα χοντρά τους χειμωνιάτικα ρούχα και περπατάνε παρέα με άλλους στους κρύους δρόμους ή και μόνοι. Μ' αρέσουν τα ζευγαράκια με τις κόκκινες απ το κρύο μύτες και τις αγκαλιές. Μ' αρέσουν οι παρέες νέων με τις σχολικές τις τσάντες, τα σταράκια και τις δυνατές φωνές. Μ' αρέσουν οι ελάχιστοι τολμηροί ηλικιωμένοι στους βραδινούς και κρύους περιπάτους. Μ' αρέσουν οι συζητήσεις των κοριτσιών σε πλατείες ή σε παγκάκια. Μ' αρέσουν ακόμα περισσότερο τα περίεργα βλέμματα μοναχικών αγνώστων στο δρόμο.
Ναι, αυτά τα βλέμματα μ' αρέσουν πιο πολύ απ όλα. Είναι αυτό το βλέμμα που προσπαθείς αγωνιωδώς να ερμηνεύσεις. Είναι βλέμμα επιθετικό; Είναι βλέμμα θαυμασμού; Είναι βλέμμα ενοχής; Είναι βλέμμα κούρασης; Βλέμμα άγχους; Βλέμμα "υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα"; Αυτά τα μοναδικά βλέμματα μοναδικών και άγνωστων ανθρώπων λατρεύω. Κάποια τα ερμηνεύω σωστά και κάποια λάθος. Κάποια καθόλου. Μα στο τέλος όλο αυτό μου αφήνει ένα απαλό χαμόγελο στα χείλη, χωρίς να το ελέγχω.
Γι αυτό την αγαπώ αυτή την πόλη. Γιατί πουθενά ως τώρα, σε καμιά ερημιά και σε καμιά πόλη μικρή ή μεγάλη, σε κανένα δρόμο, κανένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ δε μου 'χει κρατήσει καλύτερη συντροφιά καμιά τέτοια σιωπή. Ποτέ σε μια τέτοια πόλη δε νιώθεις μόνος όταν είσαι μόνος. Αρκεί να βγεις απο το σπίτι. Οι ζωές των άλλων αρκούν για να γεμίσουν και τη δική σου. Έστω για λίγο. Έστω για ένα χαμόγελο. Έστω για ένα βλέμμα.
Αυτή είναι ζωή, ζωή μου. Να μην είσαι μόνος, να περπατάς μόνος και να καταλήγεις με παρέα, την καλύτερη. ..…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου