Για δες αλλάζει ο καιρός, αλλάζουν κι οι ανθρώποι...Διασκορπισμένες σκέψεις κ σχέσεις μεσ'τη διαφορετικότητα επιχειρούν να γαντζωθούν απ' το όμοιο και το σταθερό. Μα η αλλαγή ειναι η μοναδική σταθερότητα που προσφέρει ο χρόνος. Όσοι το αγνοούν απλά επιβιώνουν, όσοι ήδη το γνωρίζουν αλλά....ζουν!

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Summer moved on...winter

"Το καλοκαίρι μετακόμισε. Σ' άλλη χώρα, σ' άλλη καρδιά. Καλό χειμώνα μη μου εύχεσαι, οταν ο ήλιος ακόμα λάμπει εκεί έξω. Όσο στέλνει το φως του στα μάτια μου, μη μου μιλάς για σκοτάδια..."

Τα καλοκαίρια μας εμείς τα φτιάχνουμε. Όλα είναι θέμα διάθεσης τελικά. Γιατί έχουν περάσει πολλά ουσιαστικά και αληθινά καλοκαίρια, που για κάποιους-και για μένα ακόμα- έκρυβαν μέσα τους σφοδρούς χειμώνες. Κι άλλοι χειμώνες που ο ήλιος τους έπεφτε ακριβώς στην καρδιά. 

Οι άνθρωποι είναι τα καλοκαίρια μας. Αυτοί και τα χαμόγελα μας. Κι άλλοτε αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι γίνονται αγριεμένες θάλασσες και άλλοτε χρυσές αμμουδιές σε κάποιο ηλιοβασίλεμα. 


Πάντα θα περιμένω τα καλοκαίρια στη ζωή μου και δε θα φοβάμαι τους χειμώνες, ακόμα κι αν συχνά διαρκούν περισσότερο. Κύκλους θα κάνουν καθώς οι άνθρωποι θα μεγαλώνουν. Και θα' ρθει η στιγμή, που τα καλοκαίρια και οι χειμώνες δεν θα ξεχωρίζουν πια, ούτε και θα αναγνωρίζονται. Γιατί η θάλασσα σε κάθε εποχή θα έχει την ίδια υφή, ο ήλιος θα συνεχίσει να ξημερώνει καθημερινά τις μέρες, οι αμμουδιές θα παραμείνουν στην ιδια ακριβώς θέση που τις άφησα και θα θυμάμαι για πάντα τη μυρωδιά του χώματος σε κάθε βροχή αλλά και την ευωδία του γιασεμιού σε μιαν αυλή ένα ξάστερο βράδυ. Και έτσι θα μαι σίγουρη πως έμεινα ο ίδιος ακριβώς άνθρωπος που έζησε πλάι σε τόσα καλοκαίρια με τους χειμώνες στην καρδιά, ή και το ανάποδο....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου