Όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Και όλα για κάποιον λόγο έγιναν.
Τα έμαθες τα νέα; Βγαίνει ο Κρόνος απ το Ζυγό και μπαίνει στον Σκορπιό απο 6/10. Καιρός ήταν. Δύο ολόκληρα χρόνια σχέσης ήταν αυτά. Ας τον χαρεί και καμία άλλη. Μην είμαστε πλεονέκτες. Μετά από 26 χρόνια πάλι, λέει, θα γυρίσει σαν άλλος Οδυσσέας, σε νέα επεισόδια, να ταλαιπωρήσει ξανά τους μοναδικούς-κατα τ άλλα- Ζυγούς. Δεν κάνω κανέναν πρόχειρο υπολογισμό για την τότε ηλικία μου, δεν με συμφέρει κιόλας.
Μας πέθανε, λένε. Έτσι νόμιζα και εγώ στην αρχή. Ότι μας καταστρέφει. Μεγάλη η επιρροή του, βλέπεις. Επίπονη διαδικασία. Μεγάλο ξεκαθάρισμα έγινε. Και ξεσκαρτάρισμα, αν θες. Πονούσε τότε, πολύ. Δυο χρόνια σχέσης, είπαμε, ήταν αυτά. Τότε λέγανε τα περιοδικά "Εσείς οι Ζυγοί, με την επέλαση του Κρόνου, θα αναθεωρήσετε σχέσεις φιλικές, ερωτικές, οικογενειακές. Θα δοκιμαστούν οι σχέσεις σας, κάποιες θα διαλύσουν και μονάχα οι δυνατές θα επιβιώσουν."
Πάντα έτσι δεν γίνεται; Κατα κάποιο τρόπο μόνο οι δυνατοί επιβιώνουν και όσοι πρέπει να επιβίωσουν για κάποιο λόγο. Το περίεργο είναι ότι είμαστε όλοι μας δυνατοί. Όταν έρθει η ώρα ,όμως, το διαπιστώνουμε. Όταν εμφανιστεί ο λόγος για τον οποίο γίνονται όλα.
Μας καταστρέφει, νόμιζα. Βοήθησε πολύ, νομίζω τώρα. Ή μάλλον, είμαι σίγουρη. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους ανθρώπους πλούσιους. Πλούσιους μονάχα στην καρδιά.
Τους ανθρώπους πρέπει να τους διαλέγεις, όχι να τους αποδέχεσαι. Δεν είναι η αγάπη συμβιβασμός. Εκτός εάν αναζητάς κάτι λιγότερο απο την αγάπη. Η επιλογή του καθενός είναι θέμα ηθικής και όχι ανάγκης. Η κατηγορία "σκάρτων και ανάξιων ανθρώπων" υπάρχει επειδή την τροφοδοτούμε εσύ και εγώ με τις επιλογές μας. Δεν φταίνε τα επαγγέλματα των ανθρώπων, ούτε η συμπεριφορά τους, ούτε η οικογένεια τους ούτε ο χαρακτήρας τους. Φταίμε εμείς, που τους επιτρέψαμε έστω και μία φορά να χαμηλώσουν το ανάστημα της ηθικής και το επίπεδο αυτοεκτίμηση μας. Αν το σκεφτείς, όλες οι λάθος επιλογές οι δικές μας, προήλθαν από την ανασφάλεια μας.
Μα τι μαλακίες αυτά τα ζώδια, λες και αποτελούν εγχειρίδια διαχείρισης της ζωής ή αντιμετώπισης προβλημάτων. Μπούρδες. Να σου πω τι γίνεται; Πίστη χρειάζεται ο άνθρωπος και παραμύθι που και που, για να πιστεύει στα θαύματα και στην ύπαρξη τους. Σπουδαίο πράγμα η ελπίδα. Ακόμα πιο μεγαλειώδες, η πίστη. Η πίστη στο οτιδήποτε.
Αλλά για πες μου, ποιά Πυθία έδωσε ποτέ έναν μονοσήμαντο χρησμό; Ποιος προέβλεψε με κάθε λεπτομέρεια τα μελλούμενα; Κανείς. Ποτέ. Απόλυτα.
Όταν τα μελλούμενα εξαρτώνται μόνο απο τις επιλογές μας, κανείς δεν θα τολμήσει ποτέ να ελέγξει τη μοίρα μας. Όταν όμως τα μελλούμενα εξαρτώνται και απο τις επιλογές μας, κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει ασφαλείς προβλέψεις, καθώς πάντοτε θα αγνοεί την ένταση και την έκταση τεσσάρων πραγμάτων: της τύχης, της δύναμης, της ελπίδας και της πίστης μας.
Οι πλανήτες δεν μιλάνε. Οι αστρολόγοι γενικολούν. Η μοίρα γράφεται καθημερινά. Το μέλλον πλησιάζει. Το παρόν εκτυλίσσεται. Η δύναμη είναι μέσα σου. Η ελπίδα επιβιώνει. Η πίστη δε χάνεται. Η τύχη (επι) (από) τυγχάνει. Και αυτός ο λόγος που αναζητάς στο κάθετι που σου συμβαίνει, εμφανίζεται στο τέλος. Γιατί η αυλαία δεν μπορεί να πέσει, χωρίς εσύ να δεις το τέλος και τους πρωταγωνιστές.
Μην ψάχνεις εγχειρίδια. Μάταια. Όλοι σ' αυτό που λέγεται ζωή είμαστε αυτοδίδακτοι...
Να, οι επιλογές σου:
"Πίστευε, και μη ερεύνα"
"Πίστευε και μη, ερεύνα"
Τα έμαθες τα νέα; Βγαίνει ο Κρόνος απ το Ζυγό και μπαίνει στον Σκορπιό απο 6/10. Καιρός ήταν. Δύο ολόκληρα χρόνια σχέσης ήταν αυτά. Ας τον χαρεί και καμία άλλη. Μην είμαστε πλεονέκτες. Μετά από 26 χρόνια πάλι, λέει, θα γυρίσει σαν άλλος Οδυσσέας, σε νέα επεισόδια, να ταλαιπωρήσει ξανά τους μοναδικούς-κατα τ άλλα- Ζυγούς. Δεν κάνω κανέναν πρόχειρο υπολογισμό για την τότε ηλικία μου, δεν με συμφέρει κιόλας.
Μας πέθανε, λένε. Έτσι νόμιζα και εγώ στην αρχή. Ότι μας καταστρέφει. Μεγάλη η επιρροή του, βλέπεις. Επίπονη διαδικασία. Μεγάλο ξεκαθάρισμα έγινε. Και ξεσκαρτάρισμα, αν θες. Πονούσε τότε, πολύ. Δυο χρόνια σχέσης, είπαμε, ήταν αυτά. Τότε λέγανε τα περιοδικά "Εσείς οι Ζυγοί, με την επέλαση του Κρόνου, θα αναθεωρήσετε σχέσεις φιλικές, ερωτικές, οικογενειακές. Θα δοκιμαστούν οι σχέσεις σας, κάποιες θα διαλύσουν και μονάχα οι δυνατές θα επιβιώσουν."
Πάντα έτσι δεν γίνεται; Κατα κάποιο τρόπο μόνο οι δυνατοί επιβιώνουν και όσοι πρέπει να επιβίωσουν για κάποιο λόγο. Το περίεργο είναι ότι είμαστε όλοι μας δυνατοί. Όταν έρθει η ώρα ,όμως, το διαπιστώνουμε. Όταν εμφανιστεί ο λόγος για τον οποίο γίνονται όλα.
Μας καταστρέφει, νόμιζα. Βοήθησε πολύ, νομίζω τώρα. Ή μάλλον, είμαι σίγουρη. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους ανθρώπους πλούσιους. Πλούσιους μονάχα στην καρδιά.
Τους ανθρώπους πρέπει να τους διαλέγεις, όχι να τους αποδέχεσαι. Δεν είναι η αγάπη συμβιβασμός. Εκτός εάν αναζητάς κάτι λιγότερο απο την αγάπη. Η επιλογή του καθενός είναι θέμα ηθικής και όχι ανάγκης. Η κατηγορία "σκάρτων και ανάξιων ανθρώπων" υπάρχει επειδή την τροφοδοτούμε εσύ και εγώ με τις επιλογές μας. Δεν φταίνε τα επαγγέλματα των ανθρώπων, ούτε η συμπεριφορά τους, ούτε η οικογένεια τους ούτε ο χαρακτήρας τους. Φταίμε εμείς, που τους επιτρέψαμε έστω και μία φορά να χαμηλώσουν το ανάστημα της ηθικής και το επίπεδο αυτοεκτίμηση μας. Αν το σκεφτείς, όλες οι λάθος επιλογές οι δικές μας, προήλθαν από την ανασφάλεια μας.
Μα τι μαλακίες αυτά τα ζώδια, λες και αποτελούν εγχειρίδια διαχείρισης της ζωής ή αντιμετώπισης προβλημάτων. Μπούρδες. Να σου πω τι γίνεται; Πίστη χρειάζεται ο άνθρωπος και παραμύθι που και που, για να πιστεύει στα θαύματα και στην ύπαρξη τους. Σπουδαίο πράγμα η ελπίδα. Ακόμα πιο μεγαλειώδες, η πίστη. Η πίστη στο οτιδήποτε.
Αλλά για πες μου, ποιά Πυθία έδωσε ποτέ έναν μονοσήμαντο χρησμό; Ποιος προέβλεψε με κάθε λεπτομέρεια τα μελλούμενα; Κανείς. Ποτέ. Απόλυτα.
Όταν τα μελλούμενα εξαρτώνται μόνο απο τις επιλογές μας, κανείς δεν θα τολμήσει ποτέ να ελέγξει τη μοίρα μας. Όταν όμως τα μελλούμενα εξαρτώνται και απο τις επιλογές μας, κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει ασφαλείς προβλέψεις, καθώς πάντοτε θα αγνοεί την ένταση και την έκταση τεσσάρων πραγμάτων: της τύχης, της δύναμης, της ελπίδας και της πίστης μας.
Οι πλανήτες δεν μιλάνε. Οι αστρολόγοι γενικολούν. Η μοίρα γράφεται καθημερινά. Το μέλλον πλησιάζει. Το παρόν εκτυλίσσεται. Η δύναμη είναι μέσα σου. Η ελπίδα επιβιώνει. Η πίστη δε χάνεται. Η τύχη (επι) (από) τυγχάνει. Και αυτός ο λόγος που αναζητάς στο κάθετι που σου συμβαίνει, εμφανίζεται στο τέλος. Γιατί η αυλαία δεν μπορεί να πέσει, χωρίς εσύ να δεις το τέλος και τους πρωταγωνιστές.
Μην ψάχνεις εγχειρίδια. Μάταια. Όλοι σ' αυτό που λέγεται ζωή είμαστε αυτοδίδακτοι...
Να, οι επιλογές σου:
"Πίστευε, και μη ερεύνα"
"Πίστευε και μη, ερεύνα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου